Hayat sürprizlerle dolu...
Hayatında insanın karşısına hep iyi insanların çıkması mümkün mü bilmiyorum ya da kötü insan diye bir şey var mı ondan bile emin değilim. Ama sanki, bu sene hayatımda karşıma hep muhteşem insanlar çıkartmış, muhteşem yollar açmış gibi bir inanışım var.
Artık biraz daha sakin olduğumdan mı, daha fazla net olduğumdan mı, daha kolay hayır dediğimden mi, insanlara daha çok karşı durduğumdan mı yoksa...
bilmiyorum.
Ama biraz da kalbimizin dilediği gibi insanların karşımıza çıktığına inanıyorum ben artık...
Bu ne alaka derseniz, geçenlerde birisi ile buluştum ve onu çok sevdim yine... Hani öyle bir beğenme, internette arama, sayfalarca kız gezme yoluyla beni bulmuş biri de değil... tesadüfen birisinin yönlendirmesiyle muhtemelen hakkımda en ufak fikri olmadan karşıma çıkmış birisi işte...
ne varsa kaderde var... muhteşem eğlendiğim ve ufkumu iki katına çıkartan bir sohbet ettik ondan bu neşem... spritüellik, doğa üstücülük, metafizik... durup düşündüm gecenin sonunda...
Acaba ben o kişiyle 2 sene evvel görüşsem de karşıma hayatın muhteşem birini çıkarttığını düşünecek miydim diye? muhtemelen bu konulara girmeden geçecekti zaman...
O zaman anladım ki, bazen hayatı selamlamak gerekir... Karşımıza iyi insanlar çıkarttığı için değil...
bize iyi birisi olmamız için o yolları açtığı, yeni patikalar verdiği ve buradan yürüyecek güçle bizi kuşattığı için...
teşekkür etmek ve iyi birisi olduğumuza şükretmek gerekli... çünkü iyi birisi olduğunuzda karşınıza iyi insanlar çıkartacak hayat...
ve hayatı kucakladığımızda olduğu gibi, bize iyi gelmeyecek olan insanları bizden uzaklaştıracak kudreti de bize bahşedecek.
çünkü hayat hepimiz için yeniden şekillenecek kadar açık yürekli...
hayatın karşınıza kalbinize göre insanlar çıkartması dileğiyle...
ki bu yazıyı okuyorsanız, karşınıza beni çıkartmış bile...
Sevgiler...
