üstü kalsın...

bazen durup çabaladığımız her şeyi geride bırakmamız gerekir. çabalayarak elde ettiğimiz, çabalayarak koruduğumuz, çabalayarak elde tuttuğumuz.

çaba olan her şeyinden hayatımızın arındığımız bir an gelir. arınmak rahatlatır seni, hislerini, duygularını ve diğer her şeyi çevrendeki... 

bugüne kadar çabalayarak elde ettiğimiz her şeyi, ipin ucunu çekiştirmeden pat diye bırakıp aniden... gidebilmek gerekir... arkana bakmadan...

senin olan şey zaten eforsuzdur, senin olan şey zaten ispata, uğraşa, stresse sokmaz hayatını... olmayansa, elbet elinden bir gün kayıp gidecektir.

o nedenle, "üstü kalsın" der gibi yaşamak gerekir bazen hayatı... 

tüm yaptıklarımın, tüm emeklerimin, tüm çabalarımın, tüm isteklerimin, tüm tutkularımın da üstü kalsın...

ben fazlasını harcamayı çoktan göze almıştım diye kestirip atmak gerekir.

evren umduğumuz kadar arkadaşça bir yerse, elbet açılacak kapılardan çabasız mutluluk da akacaktır.

gökyüzünün 7 katından birinden sevgilerle...